Jak w 6 tygodni stracić 10kg, czyli dieta inspirowana postem Dr. Dąbrowskiej

Dieta inspirowana w 95% tzw. „postem Dr. Dąbrowskiej”

 

 

https://ewadabrowska.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2&Itemid=10&lang=pl

 

 

Sama dieta trwa 6 tygodni, ja jednak doliczam do tego jeszcze 1 tydzień na przygotowanie organizmu oraz przynajmniej 2 na wyjście z diety. Razem daje to pełen proces oczyszczenia organizmu, przestawienia się na inny sposób myślenia o odżywianiu i na przyzwyczajenia się do nowych posiłków. Od czasu kiedy skończyłem cały opisany poniżej cykl mam wielką ochotę na wszelkie warzywa i owoce oraz kasze, fasolę czy soczewicę. Natomiast nie wzbudza we mnie emocji mięso, które wcześniej jadłem z uwielbieniem i to w bardzo dużych ilościach.

Przed dietą ważyłem 82 kg a po jej zakończeniu – 72 kg. W ciągu 7 tygodni po zakończeniu postu odzyskałem 6 kg (co było moim celem), z czego większość to masa mięśniowa (badanie na specjalnej wadze impedancyjnej, które traktuję z przymrużeniem oka). Cały czas regularnie ćwiczyłem na siłowni i, co ciekawe, nie zanotowałem istotnych spadków siły. Jedynie co miało miejsce to zauważalnie mniejsza wydolność, czyli moje treningi były krótsze, ale intensywność była taka sama przez cały czas trwania postu.

Etap 1: Przygotowanie – 1 tydzień

Przygotowanie do Postu Dąbrowskiej postanowiłem przeprowadzić cały tydzień. W tym czasie całkowicie zrezygnowałem z wszelkiego nabiału, produktów zawierających gluten oraz z kawy. Starałem się też ograniczać produkty zawierający dużo cukru (chociaż z tym było dość łatwo bo kiedy wyeliminuje się gluten, nabiał i kawę to nie pozostaje zbyt wiele do słodzenia). Oznaczało to dla mnie praktyczne całkowite zaprzestanie jedzenia czegokolwiek, co wytwarza się z mleka lub jaj ale także rezygnację z kasz, płatków, makaronów, pieczywa, ciast, ciasteczek itp.

 

Etap 2: Post Dąbrowskiej – 6 tygodni

Ścisły post owocowo-warzywny rozpocząłem w poniedziałek rano i trał o prawie całe 6 tygodni. Prawie, bo zakończyłem go nie w niedzielę szóstego tygodnia ale już w piątek. Później wyjaśnię dlaczego, ale cały post uznaję za wielki sukces. Generalnie można powiedzieć, że w czasie tego postu nie byłem w stanie zjeść więcej niż 700-800 Kcal. Ciężko jest zjeść więcej, bo wszystko, co się je składa się z dużej ilości wody i błonnika, dzięki czemu żołądek szybko się napełnia. Ponadto, jak sugeruje Dr. Dąbrowska, dzięki tak niskiej podaży kalorii, organizm przestawia się na inny tryb pracy (post) i nie czuje się głodu.

Mój całodzienny jadłospis składał się z wszelkich warzyw (oprócz strączkowych i ziemniaków oraz batatów) i z owoców, głównie z jabłek i grejpfrutów oraz garści borówek (tak jak zaleca Dr. Dąbrowska). Usunąłem z diety również inne, słodsze i bardziej kaloryczne owoce jak banany, gruszki, śliwki i oczywiście awokado. Ponadto wykluczone było nadal wszystko z tygodnia „Przygotowanie” plus dodatkowo mięso, alkohol, tłuszcze, oliwa, nasiona, pestki, orzechy, wszelkie kasze i produkty zbożowe.

Co w tym czasie jadłem:

Suplementy

Ponieważ dieta nie zawiera mięsa codziennie przyjmowałem 1 tabletkę witaminy B12 (Naturell Forte 1000 mg)

Śniadanie

Duża miska sałaty (w takiej misce na co dzień podajemy sałatę na 4 osoby):

1 duży ogórek kiszony

1 duży pomidor

1 duży liść jarmużu

1 pęd selera naciowego

2 garści liści szpinaku (świeżego)

Garść natki pietruszki

Około 5 liści sałaty

Około 5 liści kapusty pekińskiej

Jak miałem ochotę to zamieniałem kapustę pekińską na sałatę rzymską lub mieszankę sałat z supermarketu (taka z foliowej torebki).

Dodatkowo czasem pół średniej papryki czerwonej

Lunch

Duży czerwony grejpfrut

Obiad

Miska ratatui warzywnego (w takiej misce na co dzień podajemy zupę dla 1 osoby), chociaż jak byłem głodny to zjadałem 2 lub 3 takie miski.

Składniki:

3 duże cebule

2 duże papryki (czerwone lub zielone)

3 duże pomidory

5 lub  6 dużych marchewek

2 lub 3 duże cukinie

1 duży seler

1 duży por

1 duży korzeń pietruszki

1 słoik przecieru pomidorowego (np. firmy Motyl – skład powinien być jak najprostszy: same pomidory)

4 łyżeczki soli himalajskiej (różowej)

3 łyżeczki przyprawy do smaku (najlepsza była czubryca zielona, ale czasem stosowałem np. jakąś afrykańską masala)

Dodatkowo dawałem:

1 duży bakłażan lub paczkę szpinaku mrożonego (liściastego, nie szatkowanego)

Sprzęt: największy garnek jak uda się znaleźć, przynajmniej 10 L

Czas: 1 – 1,5 h

Wszystkie składniki kroimy na dość duże części. Ponieważ będą się one długo dusić w garnku, nie ma potrzeby szatkowania w kosteczkę. Duże kawałki będą lepiej oddawać końcowy smak, a cała potrawa będzie miała przyjemne kolory i formę.

Stawiamy garnek na średnim ogniu (uwaga! bez jakiegokolwiek tłuszczu) i wrzucamy obraną cebulę pokrojoną na osiem części. Ja po prostu przekrajałem ją na pół, a potem każdą z połówek jeszcze na krzyż. Wrzucamy na dno garnka.

Co jakiś czas mieszamy, żeby się nie przypaliło w międzyczasie kroimy paprykę na duże kawałki, razem z gniazdem nasiennym. Ja wyrzucałem do śmieci tylko sam zielony ogonek. Dorzucam ją do cebuli. Papryka zaczyna dość szybko puszczać soki, więc od tej chwili już raczej nic się nie przypali. Jeżeli jednak jest taka potrzeba to można wlać 10 ml wody na dno garnka.

Solimy 1 łyżeczkę soli i przykrywamy pokrywką. Zmniejszamy też gaz do minimum tak, żeby wszystko się tylko delikatnie gotowało.

Następnie kroimy pozostałe składniki od najtwardszych do najbardziej miękkich i systematycznie dorzucamy do garnka za każdym razem mieszając zawartość i przykrywając pokrywką. Moim celem było, aby np. twarda marchew dusiła się dłużej niż miękki bakłażan, a najkrócej pomidory. Co jakiś czas solimy i dodajemy przyprawy. Suszone zioła potrzebują trochę czasu zanim uwolnią cały swój aromat i smak. Na sam koniec wrzucamy bakłażan lub szpinak oraz dodajemy przecier pomidorowy.

Może okazać się, że po pokrojeniu wszystkich składników i wrzuceniu ich do garnka, jego pokrywka nie będzie się do końca domykać. To nic; warzywa w trakcie duszenia stracą sporo objętości i w końcu zmieszczą się w garnku J

Po dodaniu ostatnich składników trzeba obserwować konsystencję i smak ratatui, co jakiś czas je przemieszać i być cierpliwym. Wg moich wyliczeń od tego momentu do osiągnięcia idealnego smaku i miękkości warzyw (najlepszym wykładnikiem jest tutaj marchew – jeśli można ją łatwo przegryźć to danie jest gotowe) mija zazwyczaj około 45 minut.

Można przechowywać w garnku przez 5 dni J

Kolacja

Do wyboru jedno, kilka lub wszystko z poniższych:

Garść borówek amerykańskich i 2 jabłka

Pieczona w piekarniku dynia hokkaido: pokrojona w plastry wraz ze skórką dynia posypana ziołami prowansalskimi; pieczemy w 190 st. C przez 14 minut (z termo obiegiem); ja zjadałem czasem nawet 600 gramów

Blanszowane lub gotowane brukselki albo brokuły; po ugotowaniu dodajemy trochę soli lub ziół

Etap 3: Wyjście z postu

2 tygodnie stopniowego wychodzenia z postu, czyli dodawania nowych produktów do diety.

Generalna zasada mówi, że po całych 6 tygodniach należy bezwzględnie post zakończyć. Można oczywiście przerwać go również szybciej, np. po 5 lub 4, jednak najlepsze i najbardziej długotrwałe efekty uzyskuje się po wykonaniu pełnego cyklu. Innym ważnym wyznacznikiem, że już pora przerwać dietę, jest wilczy głód, który pojawił się u mnie właśnie w ostatnim tygodniu, w piątek. Do tej pory nie miałem szczególnego poczucia, że muszę dużo jeść, ale tamtego dnia nie mogłem wytrzymać spokojnie i ciągle burczało mi w brzuchu. W końcu zdecydowałem się, że to chyba to i przerwałem post.

Jak? Pierwszego dnia dodałem ziemniaki, bataty i banany. Przez kolejnych 5 dni niczego nie zmieniałem. Następnie zacząłem dodawać łyżkę oliwy dziennie (np. do sałatki) oraz strączkowe. Tak minęło kolejnych 5 dni. Dziesiątego dnia włączyłem nasiona, pestki i orzechy.

Potem już można jeść wszystko, ale chodzi o to, żeby te najciężej strawne produkty dodawać jak najpóźniej. Słyszałem o osobach, które zbyt gwałtownie wprowadziły do swojej diety tłuszcz i dostały ciężkich skurczy brzucha trwających 3 dni.

Mam nadzieję, że powyższe zainteresuje was na tyle, że też spróbujecie i podzielicie się ze mną swoimi spostrzeżeniami.

Pozdrawiam J